สมัยนี้เป็นสมัยที่ศาสนจักรมีอำนาจมากถึงขีดสุด จึงมักเป็นที่รู้จักกันในนาม “สมัยแห่งความศรัทธา” (Age of Faith) คริสต์ศาสนาขยายตัวอย่างรวดเร็วและมีบทบาทสำคัญต่อวิถีชีวิตของผู้คนจำนวนมาก ทั้งนี้เพราะในช่วงที่จักรวรรดิโรมันเสื่อมลงนั้นประชาชนพบเห็นแต่ความ วุ่นวาย ความเสื่อมของสังคมและวัฒนธรรม บรรดาผู้ที่ปรารถนาที่จะหลีกเลี่ยงสภาพดังกล่าวพบว่า คริสต์ศาสนาสามารถตอบสนองความปรารถนาทางจิตใจของตน
สถาบันคริสต์ศาสนาเรียกว่า ศาสนจักร (Church) มีสันตะปาปา (Pope) เป็นประมุขสูงสุด ศาสนจักรทำหน้าที่รักษาอารยธรรมโรมันไว้จึงเป็นศูนย์กลางแห่งความเจริญก้าว หน้าทางศิลปะ และวิทยาการแขนงต่างๆ การเผยแพร่ขยายคริสต์ศาสนาโดยผ่านทางการฟื้นฟูทางการศึกษา
เกิดสมาคมช่างฝีมือในหลายประเทศทำให้สินค้ามีมาตรฐาน เกิดการคิดประดิษฐ์สิ่งต่างๆ
การปกครองเป็นแบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ ในความเชื่อเรื่อง Devine Right of the King คือ กษัตริย์คือผู้ถือโองการจากพระเจ้าให้เป็นตัวแทนของพระเจ้ามาปกครองบนโลกมนุษย์